Do psychoterapeuty psychodynamicznego można zgłosić się, kiedy  m.in. doświadcza się subiektywnego poczucia samotności i izolacji społecznej, niskiego poczucia własnej wartości, różnych problemów i konfliktów z najbliższymi, trudności w budowaniu lub podtrzymywaniu satysfakcjonujących związków z innymi ludźmi, trudności w kontrolowaniu złości i agresji, nadmiernego smutku dezorganizującego funkcjonowanie społeczne, lęku  lub niepokoju utrudniającego kontakty w pracy zawodowej i życiu prywatnym, bezsenności, dolegliwości bólowych, które nie mają podłoża medycznego.
Każda szkoła psychoterapeutyczna opiera się na określonym rozumieniu psychiki i na tej bazie proponuje konkretną metodę leczenia.

Jednym z głównych założeń psychoterapii psychodynamicznej jest to, że człowiek, oprócz świadomości, ma również nieświadomość. Te dwie części psychiki rządzą się swoimi, czasem bardzo odrębnymi prawami, wpływając na siebie. Zgodnie z założeniami tego sposobu myślenia o psychice i psychoterapii to w nieświadomości ukryte są przyczyny objawów, z jakimi pacjent zgłasza się do psychoterapeuty. Praca z terapeutą, który jest swego rodzaju przewodnikiem po nieświadomości, może być skuteczną metodą dotarcia do nieuświadamianych treści.

Ogólnie mówiąc, psychoterapia psychodynamiczna polega na analizowaniu z psychoterapeutą swoich uczuć, myśli i zachowań związanych z relacjami zarówno w historii pacjenta, jak i w jego aktualnej rzeczywistości. Psychoterapeuta, nie oceniając pacjenta, pomaga mu nie tylko zrozumieć jego wewnętrzny, subiektywnie doświadczany świat uczuć, myśli, skojarzeń, wspomnień i zachowań, ale także znaleźć wpływ tego świata na jego obecne problemy, z jakimi zgłosił się i wykorzystać możliwości zmiany, jakie pacjent posiada. Zmiana może dotyczyć przede wszystkim zmianą wewnętrznych struktur, co możę skutkować zmianą postrzegania samego siebie, innych i otaczającego świata.

Dobór zarówno rodzaju psychoterapii jak i konkretnych technik terapeutycznych jest zindywidualizowany, zależny jest od problematyki, z jaką zgłasza się pacjent i od jego osobowości. Jeśli zachodzi taka potrzeba, w psychoterapii psychodynamicznej uwzględnia się farmakoterapię

Metoda i rodzaje psychoterapii psychodynamicznej
Metoda psychoterapii psychodynamicznej polega na systematycznych, indywidualnych spotkaniach (sesjach) z psychoterapeutą. Podstawowym narzędziem pracy terapeutycznej jest dialog psychoterapeutyczny.

Psychoterapia psychodynamiczna nielimitowana
Techniki pracy w tego typu terapii nastawione są na zmianę uczuć, myśli oraz zachowań pacjenta. Może to być możliwe na drodze analizy, zrozumienia i przepracowania przez pacjenta przyczyn objawów, z którymi zgłosił się do psychoterapeuty. Ze względu na rodzaj tych przyczyn oraz sposób, w jaki pacjent będzie sobie z nimi radził w terapii, trudno dokładnie określić czas trwania terapii, dlatego jest ona nielimitowana. Proponowana częstotliwość pracy terapeutycznej w nielimitowanych psychoterapiach to 1-2 sesje w tygodniu.

Psychoterapia psychodynamiczna limitowana
Techniki pracy w tego typu terapii nastawione są na zrozumienie aktualnej sytuacji pacjenta. Praca terapeutyczna skoncentrowana jest wtedy na jednym obszarze (konflikcie podstawowym). Z góry wiadomo, kiedy terapia się skończy. Jest to zazwyczaj ok. 40 sesji.

Konsultacje
Każdy rodzaj terapii poprzedzony jest 1-3 konsultacjami, podczas których psychoterapeuta wstępnie diagnozuje problem i proponuje postępowanie dostosowane do indywidualnych problemów i możliwości pacjenta.

Można umówić się na konsultację, dzwoniąc pod nr tel. 691 272 791, od poniedziałku do czwartku, w godz. 9.00-20.00.